- stotteren
- nasaliteit (het door de neus spreken)
- slissen en lispelen
- spraakstoornis bij afasie
Een vertraagde spraakontwikkeling
Men spreekt van een vertraagde spraakontwikkeling als de spraak van het kind duidelijk achterblijft bij die van leeftijdgenoten.
Jonge kinderen spreken de woorden meestal onvolledig uit. Sommige kinderen blijven langer dan normaal uitspraakfouten maken. Dit kan de verstaanbaarheid zodanig beïnvloeden dat het kind zich soms niet duidelijk kan maken.
Jonge kinderen spreken de woorden meestal onvolledig uit. Sommige kinderen blijven langer dan normaal uitspraakfouten maken. Dit kan de verstaanbaarheid zodanig beïnvloeden dat het kind zich soms niet duidelijk kan maken.
Slissen en lispelen
Bij slissen of lispelen wordt de /s/ verkeerd uitgesproken. Dit als gevolg van te slappe tongspieren of te weinig beheersing van de tongmotoriek.
Spraakstoornis bij een afasie
Mensen met een afasie hebben problemen met het begrijpen van gesproken taal en of/het spreken, het lezen en het schrijven.
Stotteren
Stotteren is een spraakstoornis waarbij de spraakbeweging niet vloeiend verloopt. Klanken, lettergrepen en/of zinsdelen worden herhaald, verlengd of er treden zelfs blokkades op. Naast deze zichtbare en hoorbare symptomen zijn er ook verborgen symptomen. Vermijden van situaties, bepaalde woorden of klanken omzeilen, gebrek aan zelfvertrouwen en angst om te spreken zijn hier voorbeelden van.
Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren.
Stotteren kan de communicatie ernstig verstoren.
Nasaliteit
Men spreekt van een nasaliteitsstoornis of neusspraak wanneer de resonantie (de klank) van de spraak afwijkend is: de spraak klinkt te veel of juist te weinig door de neus.